Art. 112 kodeksu cywilnego jest przepisem dość jasnym. Jeśli ktoś komuś wyznacza rok czasu na zrobienie czegoś, a dziś mamy 6 marca 2023 – zleceniobiorca ma czas na wykonanie do 6 marca 2024 do końca dnia. Zresztą, zasada odnosi się także do tygodni (od poniedziałku do poniedziałku), czy miesięcy (od 6 marca do 6 kwietnia). A w powiązaniu z art. 113 kc – także do „półmiesięcy”. A ponieważ w zamówieniach publicznych zasady wynikające z kc stosujemy przy braku innych uregulowań, również i ta w większości wypadków ma zastosowanie. Jeśli przepis mówi o dokumencie wystawionym najwcześniej na 6 miesięcy przed datą jego złożenia, to od 6 marca 2023 cofamy się wstecz do 6 września 2022 i jeśli dokument tego dnia był wystawiony, zamawiającemu musi wystarczyć. Analogicznie w umowie (a tu w związku z jakże sensownymi nowymi przepisami ta zasada zyskała na znaczeniu) – jeśli wyznaczamy termin wykonania na pół roku to datą graniczną od 6 marca 2023 jest 6 września 2023.

Czy tak jest jednak zawsze? Jeśli zamawiający będzie żądał w warunku zamówienia aby wykonawca lub osoba skierowana do realizacji zamówienia wykonywała już wcześniej określone czynności i robiła to przez minimum rok, to co zamawiający powinien zrobić, jeśli w wykazie usług czy osób wyczyta, że owe czynności były realizowane od 1 stycznia do 31 grudnia 2022? Był to rok czy nie był? Zabrakło jednego dnia czy nie zabrakło?

Nigdy nie spodziewałem się, że będę musiał zastanawiać się nad takimi problemami, ale niestety i taka przypadłość na mnie spadła. I okazało się, że nie jestem pierwszy. W mojej opinii w takiej sytuacji naprawdę trudno się czepiać – bo przecież jeśli zajrzymy do słownika języka polskiego to okres od 1 stycznia do 31 grudnia będzie jak w pysk dał właśnie rokiem. Inaczej będziemy ocierać się o absurd – porzućmy na chwilę „rok” i podstawmy w to miejsce „tydzień”. Gdy ktoś napisze, że robił coś od poniedziałku do niedzieli, czy to nie będzie robienie czegoś przez tydzień? Czy trzeba będzie jednak uznać, że wymagane jest 8 dni, wbrew zdrowemu rozsądkowi?

Przeszukałem orzecznictwo KIO i znalazłem tylko jeden wyrok w takiej sprawie, w której odnoszono się do art. 112, a które nie dotyczyła terminów bardziej oczywistych (jak ten wyżej wspomniany liczony wstecz termin na wystawienie dokumentów). 12 lipca 2017 Izba wydała orzeczenie w sprawie KIO 1244/17 i stwierdziła: „Odnosząc się do zarzutu nie wykazania właściwego okresu realizacji zamówienia, to w ocenie Izby zarzut ten opiera się o własną interpretację siwz dokonaną przez odwołującego. Rzeczywiście warunek zawierał wskazanie, że chodzi o usługę całoroczną, a skoro tak, to wskazanie wartości z okresu 1 lipca 2015 – 30 czerwca 2016 r. obejmuje cały rok i w ocenie Izby nie brakuje w nim ani jednego dnia.” Dodajmy, że tam zamawiający oczekiwał realizacji usługi „całorocznej (przez okres 12 miesięcy)”.

Nie ma w tym wyroku żadnego innego uzasadnienia, ale zapewne KIO przekonał Zamawiający, który argumentował, że okres zawarty w warunku to nie jest termin w rozumieniu kodeksu cywilnego i nie obowiązują reguły z niego wynikające, tylko chodzi o „normalne” miesiące. Odwołujący powoływał się na art. 112 kc, ale KIO nie przekonał. I bardzo się cieszę, bo każde inne orzeczenie byłoby orzeczeniem sprzecznym ze zdrowym rozsądkiem. A na dodatek zgadzam się z tym zamawiającym – terminem był okres referencyjny, w którym to doświadczenie należało zdobyć, tj. 3 lata przed terminem składania ofert. Ów rok (12 miesięcy) terminem w rozumieniu kc. już po prostu nie był.